Kącik logopedyczny

Wycieczka do wesołego miasteczka

Jaś (może być imię dziecka ćwiczącego) postanowił pójść do wesołego miasteczka. Wstał rano, ziewnął i zaczął się gimnastykować (usta szeroko otwarte, a język dotyka kącików warg, nosa, brody). Potem ubrał się i zszedł wolno po schodach (czubek języka dotyka do każdego zęba na górze, potem na dole). W wesołym miasteczku Jaś najpierw pojeździł na kucyku (kląskanie). Potem poszedł na karuzelę i wsiadł na osiołka. Osiołki wołają: io-io-io. Karuzela zaczęła się kręcić wolno, a potem coraz szybciej (oblizywanie szeroko otwartych ust; wolno, a potem coraz szybciej). Następnie chłopiec poszedł do wesołego pociągu, który gwizdał: uuuuuu. Lokomotywa ruszyła powoli: sz, sz, sz (wolno), a potem coraz szybciej: sz, sz, sz, sz (szybko). Chciał już wracać do domu ale przedtem kupił sobie balonik. Zaczął dmuchać (nadymanie policzków), ale powietrze uleciało (wydech buzią). Spróbował więc jeszcze raz (nadymanie policzków), ale powietrze znowu uleciało (wydech nosem). Za trzecim razem udało mu się nadmuchać balonik (przytrzymujemy nadymane policzki przez chwilę). Z balonikiem wrócił do domu. Znów musiał pójść po schodach (liczenie ząbków), a przed drzwiami mieszkania poczuł zapach pysznego ciasta (wciągnąć kilka razy nosem powietrze). Wszedł do mieszkania. Tam mama powitała go buziakiem (cmoknięcie), a Jaś dał jej balonik (nadymanie policzków).