Grupa V „Rybki”

Opracowała: Ewa Orszulak

Tematyka kompleksowa

1. Kim będę gdy dorosnę? (cd.)
2. Czy Kot w Butach był na weselu Kopciuszka?
3. Gdzie puka sztuka?
4. Co łączy kurę i dinozaura?
5. Dlaczego w marcu jest jak w garncu?

Założenia dydaktyczno-wychowawcze

• określanie kierunku pisania (rysowania) – od lewej strony linii do prawej i od góry kartki do dołu;
• rozwijanie koordynacji ruchowej (głównie skoordynowanej współpracy ruchów ramienia, przedramienia, nadgarstka i palców);
• nabywanie precyzji wykonywania ruchów dłońmi;
• zdobywanie wiedzy na temat instytucji dbających o bezpieczeństwo ludzi, np. komendy policji, pogotowia ratunkowego;
• wzajemne okazywanie sobie uczuć, mówienie o nich – tworzenie wzajemnych relacji, opartych na szacunku, akceptacji i miłości;
• podejmowanie prób samodzielnego rozwiązania problemu;
• określanie swoich ulubionych potraw, form wypoczynku;
• określanie swoich zainteresowań;
• samodzielne wykonywanie różnych czynności rozwijających poczucie odpowiedzialności za powierzone zadanie;
• werbalne określanie swoich możliwości (np.: to już potrafię – tego jeszcze muszę się nauczyć; to sprawia mi przyjemność – tego nie lubię);
• wskazywanie zawodów zaangażowanych w powstawanie produktów codziennego użytku;
• nazywanie zawodów związanych ze zdarzeniami, w których uczestniczy dziecko, takich jak wyjście na zakupy, koncert, pocztę;
• samodzielne układanie opowiadań;
• posługiwanie się poprawną mową;
• poprawne wypowiadanie się w czasach przyszłym i przeszłym;
• czytanie wyrazów o prostej budowie fonetycznej;
• wykonywanie prostych melodii na instrumentach perkusyjnych;
• poznawanie zawodów niedostępnych w bezpośredniej obserwacji;
• wyodrębnianie w słowach głosek: w wygłosie, nagłosie, śródgłosie;
• liczenie głosek w słowach; układanie słów rozpoczynających się, kończących się daną głoską;
• odkrywanie liter: c, C; p, P; r, R; n, N; małej i wielkiej, drukowej i pisanej;
• rozpoznawanie cyfr i liczb 0-10;
• porównywanie liczebności zbiorów i liczb z wykorzystaniem znaków: =, <, >;
• zapoznanie ze znakami  matematycznymi „+”, „–”:
• określanie położenia przedmiotów w przestrzeni;
• posługiwanie się liczbami w aspektach kardynalnym i porządkowym;
• dodawanie i odejmowanie w zakresie 10 z wykorzystaniem palców lub innych zbiorów zastępczych;
• rysowanie literopodobnych szlaczków na dużych płaszczyznach i w liniaturze;
• rozwijanie myślenia logicznego poprzez analizowanie, syntezowanie, porównywanie, klasyfikowanie; łączenie prostych czynności z ich skutkami;
• układanie historyjek obrazkowych, opowiadanie ich z podaniem przyczyny i skutku danych zdarzeń;
• tworzenie książek dotyczących znanych bajek lub wymyślonych przez dzieci, składających się z obrazków lub tekstu ułożonego przez nie, a zapisanego przez nauczyciela;
• ocenianie zachowań fikcyjnych bohaterów; stosowanie określeń: bohater pozytywny, bohater negatywny
• poznawanie imion i nazwisk znanych Polaków, np. Fryderyka Chopina, Mikołaja Kopernika, oraz ważniejszych pomników polskiej historii np. Zamku Królewskiego w Warszawie;
• usystematyzowanie dziecięcej wiedzy o dinozaurach, porównanie dinozaurów do innych zwierząt.

„Za górami, za lasami”

sł. Wanda Chotomska

Za górami, za lasami
było miasto z mieszkańcami:
zdun tam piekł torciki z kafli,
piekarz stawiał piece z wafli,
szklarz diamentem łowił ryby,
rybak siecią wprawiał szyby,
górnik prał bieliznę w pralni,
praczka poszła do kopalni,
kowal dmuchał w młot zajadle,
trębacz zamilkł przy kowadle,
fryzjer brzytwą mieszał sosy,
kucharz łyżką ścinał włosy,
nauczyciel siedział w kasie,
kasjer uczył dzieci w klasie,
krawiec igłą kosił łąkę,
rolnik kosą szył jesionkę,
stolarz chorych badał heblem,
lekarz trąbką robił meble,
lodziarz w szkole zmiatał schody,
woźny miotłą kręcił lody,
blacharz z blachy robił buty,
a szewc łatał dach zepsuty…
Rzeźnik wiersz ten deklamował,
pokiełbasił wszystkie słowa.